Hey you,
Eén vluchtige ontmoeting… meer was er niet nodig, om mijn wereld op zijn kop te zetten. Sindsdien houden we er, op zijn zachtst gezegd, een vreemde verstandhouding op na. Je belt me wel eens op. Dan praten we letterlijk over alles, van onze meest gênante momenten tot onze meest intieme verlangens.
Je bestempelt me als gevaarlijk en zinnenprikkelend, omdat ik bepaalde snaren raak. Ik vind jou verwarrend, jij mij confronterend. Van zodra we afscheid nemen, verdwijn je weer voor dagen. Mij laat je achter met een onzekerheid, mij niet onbekend. Een onzekerheid die groeit, elke dag dat jouw stilzwijgen aanhoudt.
Tegenstrijdige signalen… hoe raak je daar ooit aan gewend?
Ben je bang om te voelen? Anders ik wel. Of voel je niks en ben je bang om me dat te vertellen?
Je bent een uitdaging. Dan is de vraag: Lijkt deze uitdaging me wat? En zo ja, blijft ze deze keer wel binnen mijn mogelijkheden?
(Dat zijn twee vragen eigenlijk…)